Two of us [NC] :: Chapter3
[Kyuhyun X Sungmin]
“ คยูฮยอน...นายจะทำอะไร...อ..อะ...
”
มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อ ลูบไล้ไปทั่วบนผิวขาวเนียน
“ คุณซองมิน...ผมขอนะครับ ผมทนไม่ไหวแล้ว ”
“ นายเมาไม่รู้เรื่องแล้วนะ...ไปนอนเถอะ
”
“ ผมอยากนอนกับคุณ คุณอย่าไล่ผมเลยนะครับ ”
“ คยูฮยอน...”
ไม่ทันที่ได้โต้ตอบอะไร คำพูดนั้นถูกกลืนด้วยริมฝีปากอิ่มที่ประกบจูบริมฝีปากสวยอย่างกระหายและดูดดื่ม ลิ้นชิ้นหนาอุ่นและลิ้นชิ้นบางเกี่ยวประสานดูดหาความหวานกันในโพรงปาก
ปากของร่างสูงยังคงทำหน้าที่ต่อไป ส่วนมือหนาทั้งสองก็ปลดกระดุมเสื้อของร่างอวบออกทีละเม็ดจนครบ จากนั้นก็ถอดกางเกงของซองมินออกและทิ้งลงข้างเตียง มือหนาทั้งลูบทั้งบีบคลึงหน้าอก
และหยอกล้อกับยอดอกสีชมพูสวย
ริมฝีปากอิ่มคลายจูบออกมา
เพื่อให้คนข้างใต้ได้หายใจ
ร่างสูงใช้จังหวะนี้ถอดเสื้อและปลดกางเกงของตัวเองออก เขามองร่างอวบผิวขาวเนียนที่ตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าสักตัวปกปิดอย่างน่าหลงใหล
ทำให้คนตัวเล็กเห็นอย่างนั้นอายและหลบหน้าไปอีกทาง
“ คุณซองมินสวยมากครับ...”
พูดจบ ร่างสูงก็เริ่มไซ้ซอกคอขาว ริมฝีปากอิ่มขบเม้มจนเกิดเป็นรอยรักสีแดง ซึ่งแสดงว่าคนคนนี้มีเจ้าของแล้ว
“ อื้อ...อะ...อา...”
เสียงครางหวานหลุดออกมาเป็นระยะ
เพื่อตอบสนองความเสียวซ่านที่ร่างอวบได้รับ ‘ ทำไมฉันถึงอยากให้นายสัมผัสฉันมากกว่านี้นะ สัมผัสฉันอีกสิ คยูฮยอน ’ ความต้องการในใจของซองมินเกิดขึ้นและอยากให้เป็นจริงในตอนนี้ที่สุด
ริมฝีปากอิ่มเลื่อนลงมาบริเวณหน้าอกสวย ไล่จูบและใช้ลิ้นเลียไปทั่วบริเวณนั้น ไม่นานนักก็เข้าครอบครองยอดอกสีชมพู ร่างสูงทั้งดูดและขบกัดเบาๆ กลิ่นกายของร่างอวบที่หอมหวนเชิญชวนเขายิ่งนัก
มือเรียวสวยเอื้อมมาวางบนไหล่กว้างของร่างสูง เขาทั้งบีบและจิกเล็บ เพื่อระบายอารมณ์รักที่กำลังร้อนรุ่ม ซึ่งร่างสูงก็ไม่ได้ว่าอะไร
“ อ๊ะ!!!
” ร่างอวบร้องออกมาด้วยความตกใจ
เมื่อรู้สึกถึงมือหนาที่เข้ากอบกุมแก่นกายของตน
ร่างสูงรู้ว่าร่างอวบตกใจ จึงปลอบใจด้วยการจูบที่ริมฝีปากสวยอย่างอ่อนโยน ส่วนเขาก็ใช้มือหนาขยับรูดแท่งเนื้อของร่างอวบขึ้นลงอย่างช้าๆและใช้นิ้วเรียวคลึงตรงปลาย ทำให้แก่นกายแข็งตัวขึ้นมา
“ คยูฮยอนเร็วอีก...”
ซองมินเร่งให้ร่างสูงทำเร็วขึ้น
ทั้งที่ตัวเองเสียวซ่านไปทั้งตัว
อารมณ์รักที่คลั่งข้างในมันอัดแน่นจนเขาอยากปลดปล่อยมันเต็มที
“ ครับ ”
คยูฮยอนรับคำ เขาทำตามที่บอกทันที
“ ฉันไม่ไหวแล้ว...จะออกแล้ว...อ๊า..อ๊า..อ๊า...”
สุดเสียงของร่างอวบ น้ำสีขาวขุ่นไหลพรั่งพรูออกมา แต่ก็ถูกร่างสูงดูดกลืนจนหมด
ร่างอวบหอบแฮกๆ เขาคิดว่าเกมรักครั้งนี้จบลงแล้ว แต่เปล่าเลย...
ร่างสูงจับเขาพลิกตัวและชันสะโพกเขาขึ้น มือหนาข้างหนึ่งโอบเอวจากด้านหลังเอาไว้
“ อะ...อ๊ะ...อ๊า
!!! ” คนตัวเล็กร้องเสียงหลง มือเรียวสวยกำผ้าปูที่นอนแน่น
เมื่อนิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้าไปในช่องทางรักสีสวย เขาเพิ่มจำนวนนิ้วเพื่อเปิดช่องทาง ร่างสูงค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกอย่างช้าและเป็นจังหวะ เพื่อให้ร่างอวบเริ่มชินกับสัมผัสที่ตนมอบให้
“ โอ้ย...จ..จ...เจ็บ
” ถึงเสียงร้องสุดสะอื้น
แต่ก็รู้สึกสุขสมในช่วงเวลานี้มากมาย
“ ทนหน่อยนะครับ...
” พูดจบ ร่างสูงก็ใช้ริมฝีปากอิ่มไล่จูบไปทั่วบนแผ่นหลังสวยและขบที่ใบหูเบาๆ เป็นการให้กำลังใจคนรักของเขา
‘ ของของคยูฮยอนกำลังจะเข้ามาแล้ว...’
ความคิดของซองมินปะทุขึ้นในหัวของเขาตอนนี้ จิตใจล่องลอยไปถึงไหนต่อไหน สิ่งที่คนตัวสูงกำลังจะทำต่อไปกลายเป็นความต้องการสูงสุดของคนตัวเล็กไปซะแล้ว
ไม่นานนักร่างสูงก็ดันแก่นกายของตนเข้าไป ตากลมคู่สวยเบิกกว้างขึ้น เพราะขนาดมันต่างกันมาก
แก่นกายขยับเข้าออกอย่างช้าๆแต่ไม่นานก็ขยับเร็วและถี่ขึ้น
เพราะอารมณ์รักและความต้องการของร่างสูงพุ่งสูงจนหยุดไม่อยู่
ร่างอวบเองก็ตอดรัดแท่งเนื้อนั้นอย่างแรง เขาขยับสะโพกไปตามจังหวะที่ร่างสูงนำ
ร่างสองร่างประสานกันจนแทบจะกลายเป็นคนคนเดียวกัน
“ อ๊ะ...อ๊า...อ๊า
” เสียงครางที่หวานหู
สร้างความพอใจให้คยูฮยอนเป็นอย่างมาก
ถึงซองมินจะเจ็บปวด
แต่เขาก็ยอมเจ็บเพราะสุขสมในอารมณ์รักที่อีกฝ่ายมอบให้
ร่างสูงกระแทกจังหวะสุดท้ายและกระตุกอย่างแรง จากนั้นน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาในช่องทางรักสีสวย ร่างอวบก็ไม่แพ้กันเขาเองก็ปลดปล่อยมันเลอะเต็มที่นอน
คยูฮยอนถอดแก่นกายของเขาออก เขาจับร่างอวบพลิกตัวกลับ และนอนหอบกอดคนรักของตน ซองมินเองก็หายใจหอบเช่นกัน
เขาซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนี้อย่างโหยหา
“ คุณซองมินเป็นของผมแล้วนะครับ...”
ร่างสูงกระซิบข้างหู
“ คยูฮยอน...”
“ ผมรักคุณ...ผมรักคุณ
”
“ ทำไมนายต้องพูดซ้ำไปซ้ำมาด้วย...”
ร่างอวบโวยวาย
ความรู้สึกมันมากมายจนเขาจะรับมันไม่ไหวแล้ว
“ ยิ่งผมบอกรักคุณมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเป็นการฝังรากลึกลงไปในหัวใจของคุณ ”
“ คยูฮยอน...นายให้ฉันอยู่ในใจนายตลอดไปได้มั้ย
” น้ำใสๆไหลพรั่งพรูจากดวงตากลมคู่สวย น้ำตาแห่งความตื้นตันใจเต็มไปด้วยความสุข
“ ครับ ”
“ ฉันรักนายมากนะ...ฉันไม่มีวันปล่อยนายไปจากฉันเด็ดขาด
”
“ คุณซองมิน...”
น้ำตาคลอที่ดวงตาคู่คม
ร่างสูงปลื้มใจกับคำพูดนี้มากมาย
“ นายทำให้ฉันเป็นของนายแล้ว นายต้องรับผิดชอบฉันนะ ไม่งั้นฉันไม่ยอมจริงๆด้วย
” ซองมินแกล้งโวยวายด้วยท่าทางที่น่ารัก
“ ครับๆๆ...”
คยูฮยอนรับปากซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ใบหน้าหล่อเหลาเปื้อนยิ้มแห่งความประทับใจ
พวกเขาได้ใช้ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้ ใช้ทั้งภาษากายทั้งภาษาใจบอกถึงความรักและความต้องการกันและกัน ความสุขมากมายกำลังเอ่อล้นเต็มหัวใจของคนทั้งคู่
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ตามอ่านได้ที่ http://my.dek-d.com/hua-yang/writer/view.php?id=754036
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น